اصولا یکی از شاخص های برخوردار بودن یا همان توسعه یافته گی وتوسعه نیافته  گی امکان تامین نیاز های غذایی وپروتئینی برای مردم یک جامعه است .گذشته از آن  میزان برخورداری  از مسکن مناسب، بهداشت ودرمان  عالی،رفاه کافی،آموزش  در سطح معمولی نه عالی واشتغال  حداقل بخور ونمیر نیز از الزامات یک جامعه برخوردار وتوسعه یافته است.حقیقت  قابل مشاهده اینست که در شرایط موجود وفعلی ما نباید چندان به توسعه یافتگی ورسیدن به جوامع صنعتی امیدوار بود اما مهمترین این نیازها نیاز شکم به غذاست که باید برای مردمان تهیه وتامین شود.شاید ارائه سبد غذایی هم در همین راستا طراحی شده است ولی شرایط برای مردم شهرستانها ومناطق کم برخوردار حتی برای تامین نیازهای غذایی چندان مساعد بنظر نمیرسد .اتخاذ شیو های نادرست اقتصادی در 8 سال گذشته مهمترین عامل بوجود آمدن چنین شرایطی شده است وهمچنین تحریمهای ناجوانمردانه کشورهای متمدن  مزید علل آنست .در شرایط حاضر وثبات نسبی بازار وکاهش ولع زراندوزان بازارموقع  آنست که نرخنامه های  قابل استناد ومعقولی برای صنوف مختلف تعیین واعلام عمومی شود .در مقابل  رسانه ها ومردم نیز به کوچکترین تغییرات قیمت حساس شده وواکنش نشان دهند.وقتی نرخ کرایه مسیری مشخص است چرا به راننده بیشتر از مبلغ میپردازیم این عادت میشود وبا همه اینگونه برخورد میکند.وقتی یک بسته پنیر از یک کارخانه با یک وزن از یک سوپر تا 500 تومان تفاوت میکند علت چیست.وقتی ..........علت چیست؟!خلاصه اینکه افراد زیادی هستند که سال تا سال گوشت نمی خورند  وعده زیادی توان خرید مایحتاج روزانه خود را ندارند ویارانه ها نه تنها وضع را بهتر نکرد بلکه فاصله بین فقیر وغنی را طولانی تر کرد وپله های زیادی به آن افزود.در هر صورت روح امید در مردم دمیده شده است وچه خوبست تداوم یابد.یا حق