«يكى از خطبه‏هائى است كه امام علی(ع)ايراد فرموده‏»خدا رحمت كند آن كس كه چون سخن حكيمانه‏اى را بشنود خوب فرا گيرد،و چون‏به هدايت ارشاد گردد بپذيرد،دست‏به دامن هادى و رهبرى زند و نجات يابد،از مراقبت‏پروردگارش لحظه‏اى غفلت نورزد،و همواره از گناهان خود بترسد،خالصانه گام پيش‏نهد و عمل نيك انجام دهد ذخيره‏اى براى آخرت تهيه كند،و از گناه بپرهيزد،هميشه اغراض‏دنيائى را به دور اندازد،و در عوض كالاى گرانبهاى آخرت را به دست آورد.

با خواسته‏هاى دلش بجنگد،و آرزوهاى نابجايش را تكذيب كند.استقامت رامركب راهوار نجات خويش قرار دهد،و تقوى را زاد و توشه مرگش گرداند،در راه روشن‏گام نهد و هرگز از جاده وسيع و آشكار حق فاصله نگيرد.

اين چند روز زندگى را مغتنم شمارد،و پيش از آنكه مرگ فرا رسد،خويش را آماده‏كند،و از اعمال نيك توشه آخرت برگيرد