عشق، نردبانی است که ما را از خود بالا می کشد. عشق، همان فعل انفعالی است که در برابر گل سرخ به ما دست می دهد.عشق، عزرائیل زیبایی است که رسید، جسم ما رامی گیرد و قبض روح راامضا می کند عشق، اولین آهی است که در آیینه کشیده ایم. عشق، اولین حقوق ما از باجه معرفت است.
برایان تریسی یکی از بزرگترین روانشناسان معاصر جهان خلاصه ای از تجربیات و انباشته های علمی اش در رابطه با موفقیت را در ۱۹ اصل خلاصه کرده است. و آن را قوانین موفقیت نامیده است. او در این اصل ها بهترین و سریع ترین راه های رسیدن به موفقیت را خلاصه و مختصر و مفید در یک متن کوتاه خلاصه کرده است.
۱- قانون علت و معلول: هر چیزی به دلیلی رخ می دهد. برای هر علتی، معلولی هست و برای هر معلولی، علتی. چیزی به اسم شانس وجود ندارد.
۲- قانون ذهن: همه ی علت ها و معلول ها ذهنی اند. افکار شما تبدیل به واقعیت می شوند. افکار شما آفریننده اند. شما تبدیل به همان چیزی می شوید که درباره ی آن فکر می کنید. همیشه درباره ی چیزهایی فکر کنید که واقعا طالب آن هستید و از فکر کردن درباره چیزهایی که خواستار آن نیستید اجتناب کنید.
۳- قانون تمرکز: هر چیزی که ذهن خود را به آن مشغول سازید در زندگی واقعیت پیدا می کند.
۴- قانون انتخاب: زندگی شما نتیجه ی انتخاب های شما تا این لحظه است. چون همیشه در انتخاب افکار خود آزاد هستید. کنترل تمام زندگی تان و تمامی آنچه برایتان اتفاق می افتد در دست شماست.
۵- قانون تغییر: تغییر غیر قابل اجتناب است و چون با دانش روزافزون و تکنولوژی رو به پیشرفت هدایت می شود با سرعتی غیرقابل قیاس با گذشته در حال حرکت است. کار شما این است که استاد تغییر باشید نه قربانی آن.
۶- قانون مسئولیت: هرجا که هستید و هرچه که هستید به خاطر آن است که خودتان اینطور خواسته اید. مسئولیت کامل آنچه که هستید، آنچه که به دست آورده اید و آنچه خواهید شد بر عهده ی خود شماست.
۷- قانون تلاش: همه ی امیدها، رویاها، هدف ها و آرمان های شما در گرو سخت کوشی شماست. هرچه بیشتر تلاش کنید بخت و اقبال بهتری پیدا می کنید.
۸- قانون آمادگی: شانس در واقع تلاش، موقعیت و آمادگی است. عملکرد خوب نتیجه ی آمادگی کامل است که مراحل کسب آن از هفته ها، ماه ها و سال ها قبل آغاز می شود. در هر حوزه ای موفق ترین افراد، آنهایی هستند که همواره در مقایسه با افراد ناموفق وقت بیشتری را صرف کسب آمادگی برای انجام کارمی کنند.
۹- قانون تصمیم: مصمم بودن از ویژگی های اساسی افراد موفق است. در زندگی شما هر جهشی در جهت پیشرفت هنگامی حاصل می شود که در موردی تصمیم روشنی گرفته باشید.
۱۰- قانون استقامت: معیار ایمان به خود، توانایی استقامت در برابر سختی ها، شکست ها و ناامیدی هاست. استقامت ویژگی اساسی موفقیت است. اگر شما به اندازه کافی استقامت کنید طبیعتا سرانجام موفق می شوید.
۱۱- قانون وضوح هدف: هرچقدر با وضوح بیشتری بدانید که چه می خواهید و حاضرید چه اقداماتی برای دستیابی به آن انجام دهید احتمال موفق شدن و رسیدن به آنچه می خواهید بیشتر می شود.
۱۲- قانون رشد: اگر درحال رشد فکر نیستید پس دارید درجا می زنید. اگر روز به روز بهتر نمی شوید پس دارید بدتر می شوید. یادگیری دائم و رشد مداوم فکری را جزیی از برنامه روزانه زندگی خود قرار دهید.
۱۳- قانون خوشبختی: کیفیت زندگیتان را احساس شما در هر لحظه تعیین می کند و احساس شما را تفسیر شما از وقایع پیرامونتان تعیین می کند نه خود وقایع.
۱۴- قانون تجسم: دنیای پیرامون شما تصویری از دنیای درون شماست. هرچیزی را که به روشنی و با تمام وجود تجسم کنید نهایتا در زندگی شما به واقعیت می پیوندد.
۱۵- قانون وفور نعمت: ما در جهانی سرشار از نعمت زندگی می کنیم. جهانی که در آن گنجینه های عظیمی از ثروت برای تمام کسانی که طالب آن هستند وجود دارد. برای دستیابی به استقلال مالی و افزایش ثروت همین امروز تصمیم بگیرید و سپس همان کاری را انجام دهید که دیگران پیش از شما برای رسیدن به چنین هدفی انجام داده اند.
۱۶- قانون اشتیاق: برای موفقیت در هر چیزی مثلا (ثروتمند شدن) باید اشتیاق شدیدی برای این کار داشته باشید. اشتیاق اندک یا علاقه ای مختصر کافی نیست. شدت علاقه ی خود را می توانید با مشاهده فعالیت روزانه خود بسنجید. آیا این فعالیت با ثروتمند شدن هماهنگی دارد یا نه؟
۱۷- قانون شکست: آمادگی شما برای تحمل شکست تنها معیار واقعی شما برای ثروتمند شدن است. شکست پیش نیاز موفقیت های بزرگ است.
۱۸- قانون موفقیت: مشکلات مانع کار نیستند بلکه معلممان هستند. در درون هر مشکلی بذر سودی نهفته است برابر یا بیشتر از خود مشکل. در راه موفقیت مشکلات را تبدیل به پله های صعود کنید.
۱۹- قانون سخت کوشی: موفقیت ها و دستیابی به اهداف با سخت کوشی به دست می آید. هنگامی که شک دارید که موفق می شوید، سخت تر تلاش کنید و اگر به نتیجه نرسیدید باز هم بیشتر تلاش کنید.
دکتر حسن روحانی، رئیس جمهوری، لایحه ایجاد هفت منطقه آزاد تجاری – صنعتی و دوازده منطقه ویژه اقتصادی را برای طی تشریفات قانونی به مجلس شورای اسلامی تقدیم کرد که در آن نامی منطقه ویژه اقتصادی گناباد وجود ندارد.
پایگاه اطلاع رسانی دولت اعلام کرد، بر اساس این لایحه به دولت اجازه داده می شود در استانهای گلستان(اینچه برون)، ایلام(مهران)، اردبیل(اردبیل)، سیستان و بلوچستان(سیستان)، کردستان(بانه – مریوان)، هرمزگان(جاسک)، بوشهر(بوشهر)، منطقه آزاد تجاری – صنعتی را در محدوده هایی که به تصویب هیئت وزیران می رسد ایجاد نماید.
همچنین دولت می تواند در استانهای فارس(فسا)، یزد(ابرکوه – میبد)، زنجان(زنجان)، کهگیلویه و بویراحمد(گچساران)، آذربایجان غربی(سرو، ارومیه)، خراسان رضوی(خواف – قوچان)، لرستان(خرم آباد)، قزوین(تاکستان) و اصفهان(شاهین شهر) منطقه ویژه اقتصادی و در استان البرز(ساوجبلاغ) منطقه ویژه اقتصادی دارویی ایجاد نماید.
با این حساب می توان گفت منطقه ویژه اقتصادی گناباد از دستور کار دولت خارج شده است که بازگشت آن نیازمند پیگیری نماینده محترم شهرستان گناباد می باشد، تا لحظه درج این خبر پاسخی از سوی نماینده مردم گناباد در این خصوص دریافت نشده است.
پرونده‌ی قنات‌های ایرانی به فهرست میراث تاریخی - فرهنگی یونسکو اضافه شد.
پرونده‌ی «11 قنات ایرانی»، به عنوان دومین پرونده‌ی زنجیره‌ای ایران در فهرست میراث تاریخی – فرهنگی یونسکو بررسی شد و به ثبت رسید.
در این بررسی، نمایندگان کشورهای مختلف به اظهار نظر درباره‌ی پرونده‌ی ارائه شده از سوی ایران پرداختند که بیشتر کشورها از جمله قزاقستان، جامائیکا، تانزانیا، بورکینافاسو، زیمباوه، آذربایجان، لهستان و ... از قنات‌های تاریخی ایر ان و ثبت آن در فهرست میراث جهانی یونسکو حمایت کردند.
بیشتر کشورهای عضو بر اهمیت تاریخی قنات‌های ایران، سیستم پیچیده و مدرن بکار رفته در آنها و سودمندی آنها برای محیط زیست اذعان کردند.
نماینده ایران در یونسکو، با قدردانی از ثبت 11 قنات ایرانی در فهرست میراث جهانی، این قنات‌ها را سایت‌هایی قدیمی از جهان دانست.
به گزارش ایسنا، «دکتر احمد جلالی»، نماینده ایران در یونسکو پس از اعلام رسمی ثبت پرونده‌ی قنات‌های ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با ابراز قدردانی، در سخنانی به سفرنامه ناصرخسرو اشاره کرد که این شاعر و نویسنده در آن به قنات‌های ایران از حدود هزار سال پیش اشاره کرده است.
او همچنین با قرائت شعری که به گفته‌ی طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، گویا همین امروز آن را سروده بود به قنات‌های تاریخی ایران و نیز دیگر آثار جهانی این کشور مانند باغ‌های ایرانی اشاره و از آنها تمجید کرد.
وی افزود: ثبت این قنات‌ها یک لحظه تاریخی است و در حال حاضر برای ایرانی‌هایی که زیر زمین چنین قنات‌هایی را حفر کرده بودند، اکنون آنها به یک سایت قدیمی جهانی تبدیل شده‌اند.
با تائید ثبت جهانی این قنات‌ها، بازار تبریک به نمایندگان ایران در اجلاس یونسکو داغ شد.
ماه رمضان با یاد ونام علی (ع) عجین است.این ماه ورای از برکات معنوی وخود سازی ماه شهادت مولا علی است. حکومت علی(ع) نمونه بارزی از مردمداری ومردم مداری وحق طلبی وعدالت خواهی وحمایت از مظلوم در برابر ظالم است.دوران امامت علی (ع)مصادف با حاکمیت زر وزور وتزویر معاویه وصداقت وعدالت وساده زیستی درشرایط سخت وجانکاه کوفه بود.بحدی که جز چاه محرمی نداشت واین تاریخ همیشه تکرار میشود.وچه بسا که امروز نیز باید به چاه پناه برد.علی نمونه بارزی از جوانمردی وگذشت در شرایط قدرت بود که هر چه بگردید نمیتوانید امروز کسی را پیدا کنید که در حال قدرت وجلوس کرده بر تخت منیت گذشت کند..کسی را بیابید که بدون منت ببخشد وکسی را پیدا کنید که برای شمع بیت المال که هیچ برای 3000 ملیارد مال مردم پشیزی ارزش قائل باشد ودکل نفت گم نکند وحقوق چند ده میلیونی نگیرد وهزاران حق کوچک و بزرگ مردم ورعیت را به انان بازگرداند.وچه نیکو ست که بگوئیم هو یا علی مدد مولا علی مددوشعر شهریار را زمزمه کنیم:
متاسفانه با توجه به شناخت شهرستان گناباد درابتدای انقلاب و شهرهای مشابه آن که درحاشیه کویر مرکزی ایران قرار گرفته بودند مثل یزد - سمنان - حتی قاین وبیرجند بدلیل نالایقی بعضی ومدیریت چند وجهی آن باعث عقب افتادگی شدید گردیده . وتصمیات نابخردانه واولویت داد به فرودگاه وکنارگذاشتن راه آهن باعث گردید که بجستان از بخش گناباد تبدیل به شهر وباعث بوجود امدن موقعیت برای این شهر شده در اینده نزدیک هم خط راه اهن بازهم از این شهر نخواهد گذشت حتی جاده ها ازخواف به طرف بیرجند وقاین کشیده خواهد شد وشهر گناباد به یک شهر بسته تبدیل خواهد شد شهرهای یزد و سمنان با توجه به داشتن نمایندگان توانا ومردم وواگذاری زمین و امکانات جهت ایجاد کارخانه ومراکز اشتغال اقدام نمودند وحالا مزایای ان بهره می برند مردم گناباد ازدادن حتی یک متر زمین جهت توسعه خیابانهای شهر ویا احداث واحد صنعتی خودداری میکنند ولی میلیونها تومان صرف به اصطلاح کارهای مذهبی عزاداری افراطی امام حسین می کنند اما حاضر نیستند یک بار مبلغ ومخارج این گونه امور را صرف تجهیز امکانات بیمارستانی وسلامتی خود مردم بکنند همچنین بازار کار ایجاد خواهد شد با توجه به داشتن خیلی از مسایل هم اکنون باید شاهد عروس بودن این شهر می بودیم که متاسفانه بدلیل عقب افتادگی ذهنی بعضی از دست اندرکاران شاهد عقب افتادگی این شهر باستانی وقدیمی شده ایم به امید...... ّّّّّ
شرق: این‌روزها انتخاب رئیس مجلس دهم و اماواگرهای آن، یکی از موضوعات اصلی فضای سیاسی کشور است. محمدرضا عارف به‌عنوان سرلیست اصلاح‌طلبان در این انتخابات و رئیس شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان، بالاترین رأی را در میان نمایندگان این دوره کسب کرده و حالا خود را در جایگاه ریاست فراکسیون امید مجلس دهم می‌بیند. تعدادی از احزاب و چهره‌های اصلاح‌طلب، وی را شایسته ریاست مجلس و نشانه تغییر مورد نظر مردم در رأی قوه مقننه میدانند. در سوی مقابل، برخی افراد با توجه به تقسیم کرسی‌های پارلمان میان اصولگرایان معتدل و اصلاح‌طلبان و حامیان دولت، رفتن به سمت نوعی اجماع و تفاهم با جریان مقابل را مدل مناسب‌تری برای این مسئله ارزیابی میکنند. صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران، در نامه سرگشاده‌ای که آن را در اختیار «شرق» قرار داده است، نکاتی را به محمدرضا عارف توصیه کرده که متن کامل آن در ادامه می‌آید. سرور مکرم جناب آقای دکتر محمدرضا عارف ریاست محترم «فراکسیون امید» مجلس شورای اسلامی با سلام و تبریکات صمیمانه برای موفقیت اصلاح‌طلبان در انتخابات هفتم اسفندماه با وجود همه موانع و تضییقات و هم به‌واسطه تشکیل فراکسیون «امید» به ریاست حضرتعالی. می‌دانیم پیروزی غیرمنتظره ما در این انتخابات بیش از آنکه حیرت اصولگرایان را به بار آورد، اسباب شگفتی خودمان را رقم زد. میلیونها نفر از هم‌میهنانمان که به دعوت بزرگان اصلاحات لبیک گفته و در هفتم اسفند و دهم اردیبهشت در اطراف و اکناف کشور مشتاقانه به پای صندوق‌های رأی آمدند طبیعتا انتظار دارند تا ریاست مجلس بعد از دوازده سال که در دست اصولگرایان بود در اختیار اصلاح‌طلبان قرار گیرد. یقینا چنین خواسته‌ای کمترین انتظار بدنه اجتماعی نیرومند اصلاحات در کشور است و من در سفرهای متعدد ایام انتخابات برای سخنرانی در محافل اصلاح‌طلبان و دانشگاه‌ها در سراسر کشور، این را مشاهده کردم. کم نیستند چهره‌ها و شخصیت‌های اصلاح‌طلب هم که چنین خواسته‌ای را برحق دانسته و خواهان اجابت آن از جانب جنابعالی هستند. موفقیت شما در گرفتن کرسی ریاست مجلس به رأی‌دهندگان نشان می‌دهد که مشارکت سیاسی یگانه راه امید به تغییر و اصلاحات در کشور است. متقابلا اگر این مقدار تغییر هم حاصل نشود، ممکن است بسیاری از رأی‌دهندگان به لیست امید بالاخص اقشار و لایه‌های جوان‌تر با این پرسش ناامیدانه مواجه شوند که «پس فایده شرکت در انتخابات چه بود؛ اگر قرار باشد که هیچ تغییر و تحولی اتفاق نیفتد و همچنان قوه مقننه کماکان در دست اصولگرایان باقی بماند؟» درعین‌حال برخی دیگر از دوستان ملاحظات و دغدغه‌های دیگری دارند و ضمن تأیید این استدلال‌ها نگران هستند تلاش اصلاح‌طلبان در گرفتن ریاست مجلس ممکن است آن را با رویارویی همه‌جانبه و سنگین اصولگرایان روبه‌رو سازد و از سویی دیگر باعث شکسته‌شدن ائتلاف نانوشته اما شکننده میان اصولگرایان میانه‌رو با مجموعه دولت یازدهم و اصلاح‌طلبان شود. در اینکه هر دو جریان خیر اصلاحات را می‌خواهند تردیدی نیست. اگر بسیاری از دوستان اصرار دارند که جنابعالی بروید برای ریاست مجلس، نگران‌اند تا مبادا بدنه اجتماعی ما دچار سرخوردگی شود و متقابلا اگر برخی دیگر از دوستان با این رویکرد همراهی نمی‌کنند باز به‌واسطه آن است که نگران‌اند مبادا تکیه شما بر کرسی ریاست مجلس غیظ و غضب جریان رقیب را فراهم آورد و مانع از هر پیشرفت جریان اصلاحات در کشور شود. نظر بنده در این تصمیم‌گیری سرنوشت‌ساز که هر دو طرف هم نظرات‌شان را ظرف یکی، دو ماه اخیر مطرح کرده‌اند، همه‌مان از این نقطه به بعد می‌بایستی تسلیم نظر رهبری اصلاحات باشیم و هر تصمیمی که اتخاذ میشود می‌بایستی با تمام وجود از آن تبعیت نماییم. فراموش نمی‌کنیم که جنابعالی هم در خرداد ۹۲ تمایلی بر کناره‌گیری به نفع آقای روحانی نداشتید. ای‌بسا از آقای روحانی هم بیشتر رأی می‌آوردید و امروز به جای ایشان رئیس‌جمهور می‌بودید اما به تصمیم رهبری اصلاحات گردن نهادید و با اتخاذ آن تصمیم تاریخی‌تان راه را برای پیروزی آقای دکتر روحانی هموار کردید. عرض بنده بیشتر درخصوص نقش حساس و مهمی است که فراکسیون اصلاح‌طلبان یا فراکسیون امید می‌بایستی در مجلس دهم برعهده داشته باشند. به‌هرحال صرف‌نظر از آنکه جنابعالی در جایگاه ریاست این مجلس قرار بگیرید یا خیر، یک نکته از هم‌اکنون مسلم است؛ در مجلس دهم فراکسیون جدیدی شکل گرفته است. این مجموعه که چه آن را فراکسیون امید بنامیم یا فراکسیون اصلاح‌طلبان، حاصل اقبال مردم به جریان اصلاحات و رفتن به پای صندوق‌های رأی است؛ رأی‌دهندگانی که ای‌بسا بسیاری از آنها بنا نداشتند همچون دوره‌های قبل در انتخابات شرکت کنند اما به دعوت اصلاح‌طلبان آمدند. درست است که نخستین توقع آنان تغییر در ریاست مجلس است اما جناب آقای دکتر عارف این توقع بیشتر سمبولیک است. انتظارات جدی‌ترشان آن است که ببینند نمایندگان اصلاح‌طلب واقعا دارند در جهت دموکراسی‌خواهی، تأمین حقوق شهروندی، دفاع از آزادی‌های مدنی، حاکمیت قانون، بهبود شرایط اقتصادی و بالاتر از همه، بازگردانیدن مجلس به جایگاه واقعی آن یعنی «در رأس امور» تلاش میکنند. مجلس دهم در مقطعی دارد تشکیل میشود که کشور با مشکلاتی از جنس اقتصادی، سیاسی و اجتماعی داخلی و خارجی روبه‌روست. از هشت میلیون بی‌کار گرفته تا رکودی که عملا اقتصاد کشور را متوقف ساخته، واحد‌های تولیدی و صنایعی که یا تعطیل شده‌اند یا در شرف تعطیلی هستند، مفاسد اقتصادی که به‌صورت اپیدمی درآمده، تنش در روابط با برخی از همسایگان‌مان در منطقه، تا انواع ناهنجاری‌های اجتماعی. بدون ورود جدی مجلس، امید چندانی به بهبودی اوضاع کشور نمی‌رود یا درست‌تر گفته باشم، دولت به معنای قوه‌مجریه به‌تنهایی قادر به سامان‌دهی این مشکلات نیست. همه هنر مخالفان دولت در مجلس نهم ظرف سه سال گذشته آن بود که از یک سو تا می‌توانستند در کار دولت اخلال کنند و از سویی دیگر به مردم نشان دهند که ببینید دولت یازدهم نتوانسته هیچ بهبودی‌ای در اوضاع اقتصادی کشور به‌وجود آورد و برجام هم دروغ بزرگی بیش نبود. مجلس دهم در چنین شرایطی دارد آغاز به کار میکند. اما این همه داستان در رابطه با رسالت سنگینی که بر دوش مجلس دهم و بالاخص نمایندگان اصلاح‌طلبان قرار گرفته، نیست. جناب آقای دکتر عارف عزیز! یکی از پیامدهای ناگوار بیش از یک دهه سلطه اصولگرایان بر مجلس، تنزل جایگاه آن در نظام مدیریتی کلان کشور بود. مجلسی که می‌بایستی «در رأس امور» باشد در نتیجه سه دوره (مجالس هفتم، هشتم و نهم) اداره آن توسط اصولگرایان عملا تقلیل پیدا کرده به یک شیر بی‌یال و اشکم. کمتر مسئله جدی کشور را می‌توان سراغ گرفت که مجلس درآن حضوری پررنگ و جدی پیدا کرده بود. در هشت سال ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد مجلس یک بار هم به‌گونه‌ای جدی درخصوص مناقشه هسته‌ای که مهمترین مسئله کشور بود، ورود پیدا نکرد. آقای دکتر سعید جلیلی نزدیک به شش سال با خانم کاترین اشتون مذاکره می‌کردند و مجلس اصولگرایان یک بار نخواست از ایشان بپرسد که روند مذاکرات چگونه است؟ این فقط موضوع هسته‌ای نبود که مجلس تا قبل از دولت یازدهم هیچ ورودی به آن نداشت. درحالی‌که مفاسد اقتصادی اینگونه رواج پیدا کرده، مجلس یک بار نخواست این سؤال بنیادی را مطرح کند که «ما را چه میشود که این همه آمار مفاسد اقتصادی در کشورمان بالاست؟ چرا در کشورهای دیگر این همه مفاسد اقتصادی اتفاق نمی‌افتاد؟» ایضا مجلس هرگز حاضر نشد به معضلات کلان اقتصادی دیگر کشور همچون آمار بالای بی‌کاری، رکود، ورشکستگی و تعطیلی هزاران واحد تولیدی و بنگاه‌های اقتصادی بزرگ و کوچک، بالابودن هزینه تولید در ایران و... ورودی جدی داشته باشد. همواره با انداختن توپ در زمین دولت از زیر بار مسئولیت‌هایش شانه خالی کرده است. مجلس اهمیتی برای گزاره‌هایی همچون «ریشه مشکلات اقتصادی ما در اقتصاد فاسد و ناکارآمد دولتی‌مان است» و اینکه «در طول بیش از دو قرنی که از انقلاب صنعتی می‌گذرد حتی یک مورد اقتصاد دولتی موفق نداشته‌ایم» قائل نشد. بیش از پنج سال از تصویب نادرست پرداخت یارانه نقدی می‌گذرد و اصولگرایان در روزهای آخر مجلس نهم، ناگهان و به شکل خودجوش! به فکر افتاده‌اند که از دولت روحانی بخواهند تا دهک‌های بالای درآمدی را حذف کند. درحالی‌که در این پنج سال بیش از کل بودجه عمرانی کشور یارانه پرداخت شده و اگر پرداخت یارانه فله‌ای غلط می‌بوده (که قطعا اینگونه می‌بوده) چرا اصولگرایان از سال ۸۹ جلوی آن را نگرفتند؟ ایضا در مسائل مهم سیاست خارجی هم مجلس صرفا دنباله‌‌رو دولت احمدی‌نژاد بوده است. نه از خودش هیچ فکر و نظری ارائه داد و نه هرگز پرسش‌هایی درخصوص نتایج و درستی سیاست خارجی‌مان در صحن علنی مجلس مطرح کرد. بماند بقیه معضلات کشور مانند از‌بین‌رفتن محیط زیست، مهاجرت تحصیل‌کرده‌ها، انواع ناهنجاری‌های اجتماعی و... . ریاست محترم فراکسیون امید! احیای جایگاه ازدست‌رفته مجلس و بازگردانیدن آن «بر رأس امور کشور» وظیفه نخست جنابعالی به عنوان لیدر نمایندگان اصلاح‌طلب است. مجلس دارای ابزار نیرومندی است که آن را قادر می‌سازد تا بتواند «در رأس امور» قرار گیرد. فراکسیون امید میتواند در بسیاری از کمیسیون‌های مهم مجلس وارد شده و مجلس را توانمند کند. یکی از این ابزار کمیسیون «اصل نود» است که مجلس را قادر می‌سازد تا از نهادهای قدرتمند اعم از قضائی، امنیتی یا حتی نظامی و انتظامی «پاسخ‌گویی» در قبال تصمیمات و سیاست‌های‌شان طلب نماید. ایضا پیرامون سیاست خارجی‌مان. بازگردانیدن مجلس به جایگاه «رأس امور کشور» روی دیگر سکه حاکمیت قانون است. آیا قانون‌گرایی، تمکین از قانون و تن‌دادن به قانون، بنیادی‌ترین خواسته انتخابات دوم خرداد سال ۷۶ و اصلاحات نبود؟ صد سال پیش میرزاملکم‌خان ناظم‌الدوله در جریان نهضت مشروطه نوشت «بزرگترین درد مملکت فقدان حاکمیت قانون است» و صد سال بعد از او «قانون‌گرایی» همچنان اصلی‌ترین خواسته و آرزوی مردم است. معاون اول محترم دولت اصلاحات! همه ما می‌دانیم ریاست مجلس یقینا موضوع مهمی است و دراین‌باره، نظر ما نظر جمعی اصلاح‌طلبان است. اما مهم‌تر از آن انتظار رأی‌دهندگان است که فراکسیون امید بتواند مجلس را به «رأس امور» بازگرداند. مهم‌تر از موضوع هیأت‌رئیسه مجلس و اینکه در دست کدام جریان است، آن است که نمایندگان اصلاح‌طلب بتوانند به حول و قوه الهی آرزوی صدساله «تمکین از قانون» را در کشور تحقق بخشند. تلاش در اصلاح قانون انتخابات و توجه همه ارکان کشور به اینکه اولا حسب اختیارات قانونی‌شان عمل نمایند و ثانیا (که از جهاتی مهم‌تر هم هست) در قبال تصمیمات و سیاست‌های‌شان پاسخ‌گو باشند، را مجلس دهم و فراکسیون امید می‌توانند دنبال کنند. باور بفرمایید اینها بزرگترین رسالت اصلاح‌طلبان در مجلس دهم است. انتظار همه آنانی که با وجود تردید‌های‌شان به درخواست رهبران اصلاحات لبیک گفتند و در هفتم اسفند به پای صندوق‌های رأی آمدند آن است که فراکسیون امید بتواند شأن، کرامت و بالاتر از همه اینها استقلال مجلس را به آن بازگردانده و مجلس شورای اسلامی این رکن مهم نظام را از وابستگی و وکیل‌الدولگی برهاند. ایام به کام باد صادق زیباکلام سوم خرداد هزاروسیصدونودوپنج
با گذشت هشت روز از حادثه اسید پاشی در انتهای خیابان سلمان فارسی گناباد شایعات زیادی مبنی بر دستگیر چند مرد و زن به علت دست داشتن در این ماجرا نقل قول شده است با این وجود گناپا از لحظات اول این حادثه با مسئولان مربوطه تماس برقرار کرده است تا از انتشار شایعات بی اساس جلوگیری کند.
ابتدا شنیده می شد سوختگی شدید قربانی منجر به مرگ وی خواهد شد ، عده ای می گفتند قبل از رسیدن اورژانس به محل حادثه چشم قربانی از حدقه در آمده است ! و اخیرا در گوشه و کنار شهر افرادی قسم می خورند که قربانی اسیدپاشی گناباد مرده است.
باز هم گناپا برای جلوگیری از شایعات در خصوص آخرین وضعیت مصدوم حادثه با یکی از نزدیکان درجه یک قربانی تماس میگیرد که وی در این خصوص میگویید: در ابتدای این حادثه توسط پلیس یک نفر دستگیر شد که پس از بررسی پیام های رد و بدل شده همسر قربانی مشخص شد که فرد دستگیر شده نقشی در حادثه ندارد.
وی که نخواست نامش فاش شود ادامه داد: در کمتر از 10 ساعت فردی دیگری به جرم همکاری در اسیدپاشی به همراه همسر قربانی دستگیر شد.
این فرد مطلع گفت:یک طرف صورت قربانی هیچ صدمه ندیده است و طرف دیگر صورت وی دچار سوختی و کبودی شده است و یک چشم مصدوم دچار کاهش بینایی شده است که در این رابطه پزشکان در خصوص بهبودی وی ابراز امیدواری کرده اند.
وی افزود : بنده با قربانی صحبت کرده ام که وی در خصوص ماجرا گفت خواب بودم که در روی صورتم ، بدن و دهانم احساس سوختگی کردم از خواب پریدم و با دست به شخص اسید پاش ضربه زدم، هیچ چیز یادم نیست که چه کسی این کار را با من کرده است .
لازم به یادآوری است حال مصدوم این حادثه علیرغم شایعات زیادی که بود رو به بهبود است و تا کمتر از یک ماه دیگر از بیمارستان مرخص خواهد شد ضمن آنکه ماده مورد استفاده در این حادثه اسید خالص نبوده و این مسئله از دلایل اصلی کاهش صدمات قربانی ذکر شده است.
نمیدانم هیچگاه در چنگال عدالت گرفتار شده اید؟!انهم از نوع پلیس راهیش خدا کند که جوابتان منفی باشد.اما از بد حادثه من به تعدد گیر جریمه کنندگان محترم افتاده ام.اخرین بارش همین چند روز قبل بود.حقیقتا اگر ادم قوانین را رعایت نکند وبه زعم انان متخلف باشد زیاد ناراحت نمی شوی ودر واقع شاید حق اجباری هم باشد. اما اینبار در محور پلیس راه شادمهربه فیض اباد برای سرعت نداشته جریمه 600000 ریالی نصیبم شد.وهر چند یک ماشین پراید مشکی جلو من بود ودر حال سبقت در تصویر دوربین محترم بی کیفیت ومبهم ان نوجوان پلیس شبحی از یک ماشی پژو نقره ای نشانم داد ولی سرعت من همان سرعت مجاز بود 110 ک.ولی کی میتواند به این اقایان مامور بقبولاند که اشتباه کردی؟!یک چیزی هم بدهکار میشوی وتهدید به پارکینگ وغیره وذالک،ودر اخر باید بگویم پول جریمه حلال است برای دولت انهم با اجبار واکراه ومثل این مورد بناحق،خلاصه که خدا نصیب گرگ بیابان بلا نکند. یا سجاد
معلمی الحق شغل حساسی است واموزگاران انسانهای ایثارگری هستند. اغلب معلمان قانع صبور فعال منظم وپر تلاشند.این تشبیه که معلم را به سان شمع میدانند بد نیست اما باید گفت معلم مانند گل است از نوع بی خارش،زیبا میکند زیبایی می بخشد وعطر افشانی میکند ودر عین حال برای اکنده نمودن عطر علم پر پر میشود .هر گلبرگی بسویی ودر برابر گرد باد بی عدالتی ونابرابری خم به ابرو نمی اورد .بسان باران لطیف وبسان کوه مستحکم است در برابر ذهن های پاک دانش اموزان مسولیت پذیر ،هموست که سعی میکند تا راه ورسم درست زیستن وانسان زندگی کردن را به جامعه بیاموزد.والبته او میتواند اگر بگذارند؟!
تقدیم به معلمان این سرزمین بویژه معلمان دیار گناباد
معلم معدن علم وسخاوت معلم مظهر عشق وعدالت
یکی فریاد بر اورد که اینجا بگیرید تابلو صبر وسعادت
معلم امد این پرچم برافراشت که ای انسان مرو راه شقاوت؟! یا علیم
13 رجب زاد روز ولادت علی (ع) روز پدر وروز مرد نامگذاری شده است. این روز بر همه مردان ایران زمین مبارک.نمی خواهم وارد جزئیات مردی شوم اما مردی مرامی دارد که متاسفانه اغلب به فراموشی وخاموشی سپاریدندش؟!این بدان معنا نیست که مرد نیست و لی نادرند ومانند زر ودر و کیمیا کمیاب وگاهی نایاب،شاید شرایط جامعه اینگونه اقتضا کرده است که برخی از نسل جدید میگویند تشخیص منافع وحرکت بدون وقفه بسمت ان مهمترین هدف است وهرکس به ان سمت نرود به خودش خیانت وخانواده اش خیانت کرده است؟!بهر حال مردانگی مرامی داشته ودارد .جوانمردی هم هاکذا انچه اوضاع را دگرگون میکند عدم مشاهده مرام مردی توسط نسل جدید واموزش دیدن در شرایط بی هویتی وتظاهر است ولذاست که باید سعی کنیم مردانه زندگی کنیم اگر بگذارند .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
خداوند از همه به کرمش قبول کند انشالله
