آن که احساس مرا نشنيد و رفت 

بهترين آواز من را چيد و رفت 

آن که از متن قشنگ شعر من 

طرح لبخند مرا دزديد و رفت 

آن که با تنهايي من سر نکرد 

از سکوت چشم من ترسيد و رفت 

آن که او شيرين ترين افسانه بود 

يک شبي در خواب من تابيد و رفت 

مثل يک دلشوره ي مبهم و گنگ 

حسرتي تازه به من بخشيد و رفت 

با من و در من هميشه زنده است 

گرچه بر احساس من خنديد و رفت.